Гэты сшытак пачынаецца з картаў. Тое мне здаецца сімвалічным. Я заўжды любіў карты. І сёньня магу разглядваць іх гадзінамі. Хоць бы і знаёмыя.

А як былі дорагі карты ў вайну. Для кожнага афіцэра. Асабліва артылерыста. Бяз карты нельга было страляць. Нашых картаў, на жаль, было мала, ды і недакладныя яны былі. Калі трэба былі дакладныя (артылерыстам), звычайна стараліся дастаць нямецкія. Немцы лепей за нас ведалі нашую мясцовасьць.

Але гэта між іншым.