11 жніўня 1982
Іван Шамякін
Да творчасці маёй бацька адносіўся з павагай, але разумеў яе своеасабліва. Адарвалі ад стала, далі нейкае гаспадарчае даручэнне. Я запярэчыў:
«Мне ж працаваць трэба».
Бацька здзівіўся, хмыкнуў:
«Хіба гэта работа?»
«А што ж?»
«Ды так... забава».
«Пачакай. Як забава? А грошы мне за што плацяць?»
«Грошы табе плацяць за розум, а не за работу».
Вось так!