2 жніўня 1965, Уладзімір Караткевіч | Wir.by

2 жніўня 1965

Уладзімір Караткевіч

Уладзімір Караткевіч

… хадзілі па горадзе, сядзелі ля бухты. Вецер, хвалі. Між караблямі бочкі, скрынкі, каша водарасцяў. І гэты пах ёду. Мора люблю адразу за Беларуссю (во, сказануў, афарызм! Проста хоць ты на магіле пішы!).