Адразу на дзвюх цудоўных курносых малышак павялічылася наша сям’я. Адну вырашылі назваць Ірынкай, другую – Верачкай. Усе гэтыя дні дома – кірмашны, святочны гармідар. Не паспяваю для гасцей наліваць у графіны гарэлку, а Любаша і яе маці – рыхтаваць нейкую закусь. Праўда, усім прыбыло клапот. Ды і Любаша яшчэ чуецца слаба. Памагаю як магу і ўмею. Адной рукой гушкаю, другой – пішу вершы. А малышкі, як змовіўшыся: і днём і ноччу, калі адна спіць, то другая дае канцэрт. Ды і цеснавата зараз нашаму калгасу, які ўжо налічвае дзевяць чалавек, размясціцца ў двух невялічкіх пакоях. Добра, што наша бабуля прывезла з сабой з Вільні каляску. Адна з малышак і спіць у ёй, старэйшыя: хто – на канапах, хто – на падлозе.