У 16 г. — +15. Бясхмарнае празрыстае неба, ужо крыху аддае восенню. Хадзіў сёння, адаслаў кнігі, купіў сёе-тое (Вацлаў [Жыдліцкі] павінен прыехаць а палове першай у ноч з 31 на 1). На лаўку прысеў гаварлівы чалавек:

— Колькі часу?

— Без дзвюх два.

— Лічы, кончаны дзень.

— На дзень бліжэй да смерці.

Паколькі гэта і сапраўды было так, я павалокся са сваім грузам далей, змяншаць тэрмін свайго быцця на зямлі. Зараз сяду працаваць. Да канца тэрміну яшчэ вельмі многа работы.